Nie wystarczy wskazać lidera, by efektywnie ruszyć z projektem. Dokładnie tak samo skrupulatnie musimy wyznaczyć osoby do zespołu, by lider nie został sam z bagażem zadań do zrobienia. Mniejsza o formę wskazywania osób do projektu; liczy się przede wszystkim sam fakt, że z imienia i nazwiska wytypowaliśmy konkretne osoby. Nie można tu pozostawić niedopowiedzeń, bo bardzo utrudni to pracę liderowi projektu. Musi on wiedzieć, że ma do dyspozycji skład, na który może liczyć.

Nie chcemy, by lider musiał prosić rozmaite osoby o fragmentaryczną pomoc. Jeśli tylko on będzie czuł odpowiedzialność za projekt, a pozostali – nie, to dysproporcja w zaangażowaniu okaże się ogromna. Jeśli skład zespołu nie został formalnie dopięty, to nikt poza liderem nie będzie się przejmować postępami prac. To najprostsza droga do frustracji lidera, a tego zdecydowanie chcemy uniknąć.

Tylko jasne powołanie całego składu od początku pozwala na rozłożenie odpowiedzialności na wszystkich.

W dużych organizacjach ogłoszenie składu zespołu może przybierać tryb bardzo formalny (np. polecenie służbowe zarządu). W mniejszych – wystarczy mail, slajd w prezentacji inaugurującej prace, wzmianka w newsletterze czy nawet ustny komunikat. Najważniejsze, by ten skład został jasno ogłoszony. Jest to zawsze ogromna ulga i pomoc dla lidera. Ma się na kim opierać, a to podstawa efektywnej współpracy.

Projekt to jest wspólna praca i wspólne zadanie. Nie powinniśmy zatem myśleć „projekt Magdy” czy „projekt Andrzeja”, utożsamiając go wyłącznie z jednoosobową odpowiedzialnością. Uwaga na takie podejście.

Skład zespołu nie może być niedopowiedziany, domyślny czy niewidzialny.

Więcej: w poniższym odcinku podcastu.

Komentarze